Διαλογισμός με Μνήμη επί της Αναπνοής
Διαλογισμός με Μνήμη επί της Αναπνοής (Ānāpānasati)
Ο διαλογισμός με μνήμη επί της αναπνοής (ānāpānasati) εξασκήθηκε αρχικά από τον ιστορικό Βούδα Γκόταμα και χρησιμοποιήθηκε σαν βάση της δικής του πρακτικής, στην συνέχεια της οποίας προχώρησε στον διορατικό διαλογισμό (vipassanā) μέσω του οποίου επέτυχε την Φώτιση, το Νιμπάνα/Νιρβάνα. Τον δίδαξε επανειλημμένα, επαινώντας τον σε πολλές Ομιλίες του, για το πώς μπορεί να επιφέρει βαθιά αυτοσυγκέντρωση, ηρεμία, γαλήνη, χαλάρωση, ευδαιμονία και αταραξία στον νου. Ο ίδιος ο Βούδας είπε:
«Αυτή η αυτοσυγκέντρωση (samādhi) μέσω της μνήμης στην αναπνοή, όταν αναπτύσσεται και ασκείται πολύ, είναι ειρηνική και υπέροχη. Είναι μια αμιγής ευδαιμονική διαμονή που αμέσως εξαφανίζει και κατευνάζει επιβλαβείς και φαύλες σκέψεις». (S.V.X.i.9, Vesālī Sutta)
Η αναπνοή είναι ένα πολύ ζωτικό μέρος της ύπαρξής μας. Όταν την χρησιμοποιεί κανείς σαν αντικείμενο διαλογισμού, είναι πολύ εύκολο να συγκεντρωθεί, λόγω του ότι επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. Αυτή η επανάληψη δίνει στον νου ένα σταθερό σημείο αναφοράς, κατακτώντας, σχετικά εύκολα, την ενότητα και την εστίαση του. Έτσι, ο νους ενοποιείται, δαμάζεται, και εμποδίζεται από οποιεσδήποτε άλλες σκέψεις οι οποίες μπορεί να αποσπούν την προσοχή του.
Ο συνηθισμένος νους βρίσκεται σε μια ασταθή, διασκορπισμένη και άστατη κατάσταση και μπορεί εύκολα να βιώσει άγχος, αναστάτωση και δυσφορία. Με αυτόν τον διαλογισμό μπορεί κανείς να τον φέρει σε μια κατάσταση εσωτερικής αρμονίας και γαλήνης, βαθιάς χαλάρωσης και ψυχικής ηρεμίας. Επομένως, σκοπός αυτού του διαλογισμού είναι να επικεντρώσει τον νου έτσι ώστε, με τον χρόνο, ο διαλογιζόμενος/η να βιώσει ότι ο νους του που είναι διασκορπισμένος σιγά σιγά ενοποιείται και αυτοσυγκεντρώνεται.
Επιπλέον, η συνεχής εξάσκηση στον διαλογισμό επί της αναπνοής μπορεί να οδηγήσει στην επίτευξη των εκστάσεων ή απορροφήσεων (jhāna), όπου τα συναισθήματα της αγαλλίασης, της ευδαιμονίας και της πνευματικής ηρεμίας υπεραυξάνονται μέχρι το σημείο της αποκορύφωσης. Μάλιστα, ο υψηλός βαθμός αυτοσυγκέντρωσης και αταραξίας που οι εκστάσεις παράγουν, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον διορατικό διαλογισμό, μέσω του οποίου είναι δυνατή η επίτευξη της Φώτισης, του Νιμπάνα.
Ο Bhante Nynadassana εξηγεί με μεγάλη λεπτομέρεια αυτήν την διαλογιστική άσκηση με βάση τις αυθεντικές οδηγίες που έδωσε ο Βούδας στους μαθητές του πριν από 2,500 χρόνια.
Σχετικά Κείμενα
Διαβάστε εδώ για τον Διαλογισμό επί της Αναπνοής
