Ο διαλογισμός με μνήμη επί της αναπνοής (ānāpānasati) πρακτικοποιήθηκε αρχικά από τον ιστορικό Βούδα Γκόταμα και χρησιμοποιήθηκε σαν βάση της δικής του εξάσκησης, στην συνέχεια της οποίας προχώρησε στον διορατικό διαλογισμό (vipassanā) μέσω του οποίου επέτυχε την Φώτιση, το Νιμπάνα/Νιρβάνα. Τον δίδαξε επανειλημμένα, επαινώντας τον σε πολλές Ομιλίες του· για το πώς μπορεί να επιφέρει βαθιά αυτοσυγκέντρωση, ηρεμία, γαλήνη, χαλάρωση, ευδαιμονία και αταραξία στον νου. Η λέξη mettā στην αρχαία Ινδική γλώσσα Πάλι προέρχεται από το ουσιαστικό mitta (σανσκριτικά: mitra) που σημαίνει φίλος. Η πραγματική της έννοια είναι «η φιλική διάθεση» δηλαδή η «φιλικότητα». Ως ένας διαλογισμός μας επιτρέπει να αποβάλουμε εχθρικές ή αρνητικές διαθέσεις προς τον εαυτόν μας και προς τους άλλους και να αναπτύξουμε φιλικές ή θετικές διαθέσεις. Επιφέρει την διαφυγή και την πνευματική απελευθέρωση από αρνητικά συναισθήματα όπως από την έχθρα, την δυσανασχέτηση, την μνησικακία, την αγανάκτηση, την πικρία, την αντιπάθεια, τον θυμό, το μίσος, την κακοβουλία, την οργή, τον φόβο, την θλίψη, την ζήλια ή το άγχος.
